4. praktyczne zastosowanie
Aby wykorzystać w praktyce wygenerowaną parę kluczy, musimy znaleźć serwer, którego administrator zgodzi się udzielić nam dostępu przy użyciu tej technologii. Na tutejszym serwerze działa usługa SFTP, która to umożliwia.
Administrator zakłada konto, w ramach którego użytkownik będzie mógł dysponować fragmentem przestrzeni dyskowej serwera. Może to być konto indywidualne lub grupowe, w zależności od potrzeb i pomysłów. Użytkownik przekazuje administratorowi swój klucz publiczny, aby go zarejestrował na liście uprawnionych. Od tej pory będzie można łączyć się z usługą w sposób bezpieczny.
Po stronie klienta należy w programie WinSCP utworzyć nowy opis sesji, podając nazwę lub adres serwera oraz nazwę (login) użytkownika/zasobu. Sformułowanie nazwa użytkownika może być mylące - w rzeczywistości jest to raczej nazwa pewnego zasobu udostępnianego przez serwer. W szczególnym przypadku może on należeć do jednego użytkownika, ale nie bądź zdziwiony jeśli się okaże, że inne osoby mają także dostęp do tych samych danych. Jako protokół należy wybrać SFTP. Numer portu to przeważnie 22, ale administrator może mieć powody aby to zmienić, więc jeśli nie masz pewności, zapytaj.